ThinkBigReshma

  खर तर गोजिबाईवर लिहू तितके कमी आहे. कथामंजीरी १-६ मध्ये काशिनाथ म्हणतात,  "माझी गोजी माणसांना नीट ओळखणारी आहे."   अग्रलेखांमध्ये हे वाक्य चटकन येऊन जात. पण तीची ही क्वालिटी अतीशय सुपर आहे. आजच्या कलियुगात ही कला म्हणजेच माणस ओळखण्याची कला नीट अवगत असणे अत्यंत आवश्यक आहे. गोजीकडे असलेले हे नैपुण्य तीला त्या वस्तीबद्दल खरी माहिती करुन देत.   नेहमी आपण ऐकतो समोरुन गोड बोलणारी माणस कधी पाठीत सुरा खुपसतील याचा काही नेम नाही. नेहमी वडीलधारी माणस सल्ला देतात की माणस ओळखायला शिका आणि ९९ टक्के आपण इथेच फसतो.   अभिनय कौशल्य सिद्ध होण्यासाठी प्रत्येक माणसाने स्टेजवरच काम केले पाहिजे अस काही नाही. खर्‍या आयुष्यात ही अगदी प्रत्येक जण वेगवेगळ्या भूमिका वठवत असतो, विविध रुपे घेत असतो. स्वतःच्या स्वार्थ सिद्धिसाठी नाना बनाव रचित असतो. या अश्या सगळ्या माणसांना आपल्याला ओळखता आले पाहिजे. तसेच चांगल्या, शुद्ध मनाच्या माणसांना ओळखता येणे देखिल फार गरजेचे आहे. एकंदरीतच संपुर्ण कथामंजिरीमध्ये गोजीबाईची ही क्षमता आपल्याला वेळोवेळी पाहण्य़ास मिळते.  सुरुवातीला...

     तुम्हाला जर रहस्यपट पाहण्यास आवडत असतील आणि तुम्ही इंडियाना जोन्स सारखे चित्रपटांचे फैन असाल तर शिवकालीन इतिहासावर बेतलेला "द सिक्रेट ऑफ शिलेदार" ही वेबसिरीज पाहण्यास तुम्हाला मजा येईल.           कोणाचीही तुलना न करता ही वेबसिरीज पाहिली तर सर्वच पैलूनी ही उजवी ठरते. तसेच    छत्रपती शिवाजी महाराज व त्यांचे शिलेदार यांच्या रहस्य रंजक कथेवर आधारित ही वेबसिरीज असल्याने एक वेगळीच ऊर्जा तुम्हाला मिळून जाते.     द सिक्रेट ऑफ द शिलेदार’ ही वेब सिरीज ३१ जानेवारी २०२५ रोजी डिस्नी+ हॉटस्टारवर प्रदर्शित झाली. ही सिरीज डॉ. प्रकाश कोयाडे यांच्या ‘प्रतिपश्चंद्र’ या मराठी कादंबरीवर आधारित आहे. दिग्दर्शक आदित्य सरपोतदार यांनी इतिहास, साहस आणि कल्पनारम्यतेचा मिलाफ करून एक मनोरंजक कथा साकारली आहे. कथेचा केंद्रबिंदू आहे डॉ. रवी (राजीव खंडेलवाल), जो इतिहासाचा उत्साही विद्यार्थी आहे. त्याला एका न्यायाधीशाकडून आपल्या पालकांच्या मृत्यूचे रहस्य आणि ‘शिलेदार’ या गुप्त समाजाबद्दल माहिती मिळते.     शिलेदार हे छत्रपती शिवाजी महाराज...

(Generated By Using Meta AI Not A Real Image.) कथामंजिरी ४ मधील गोजीबाई हे कॅरेक्टर माझ्या मनात घर करुन गेले.  या गोजीबाईबद्दल काही मुद्दे    ही गोजिरी, गोजीरवाणि सुंदर आहे. जिच बालपण सातार्‍यात गेले आहे. सख्खी ८ भावंडे आहेत. ७ वी पर्यंत शिकलेली आहे. इंग्रजीची आवड असणारी आहे. अभ्यासाची आवड असणारी आहे. जीचे वडील वारकरी आहेत. तीला भजनाची सवय आहे. हार्मोनियम वाजविता येतो. अभंग १००च्यावर पाठ आहेत. काशीनाथ पाटलाबरोबर विवाह झालेला आहे आणि तिला दोन मुली व एक मुलगा आहे.    जिची हरिहरावर नितांत श्रद्धा आहे. जिचे आजूबाजूचे निरिक्षण करण्य़ाची क्षमता उत्तम आहे. जी सावध आहे. जिच्या निती अनितीच्या संकल्पना, पातिव्रत्याच्या संकल्पना स्पष्ट आहेत. ती अत्यंत प्रॅगमॅटीक आहे. तिच्यात एका पुरुषाला समर्थपणे दोन लगावून देण्याची शारिरीक आणि बौद्धीक क्षमता आहे. तसेच ती एक उत्तम अभिनय करु शकते. एखादी कला, गोष्ट आत्मसात करण्य़ाची तीची क्षमता अफाट आहे आणि आत्तापर्यंतच्या कोणत्याही भागात ती स्वतः न्यूनगंडात असल्याचे जाणवले नाही.    हा भगवान त्रिविक्रम माझ्याकडून सर्व काही करुन घेईल....

सुगंध पसरवित जशी उमलली जाई  अशी उलघडली मला आज आई 'आ' म्हणुनी आत्मा जागविला  'ई' म्हणुनी ईश्वर भेटविला  आत्मा जागवणारि ईश्वरी दाती ती होई  अशी उलघडली मला आज आई सहन करी ती भार कुकर्माचा  अत्याचार सोसे पोटच्या बालकांचा  तरी न कोपे ती वसुंधरा माई  अशी उलघडली मला आज आई असंख्य पापांनी माखलेले आयुष्य आमचे  पावन करुनी ती, अविरत धुवत असे  स्वतः मलिन होउनी, पुण्यदाती गंगा ती होई  अशी उलघडली मला आज आई कोटी देव सामावुनी पोटी सात्विकतेचे दान घालिते ती ओटी  झरा वात्सल्याचा सदा पाझरता ठेवती ह्या गाई  अशी उलघडली मला आज आई यवन अत्याचाराचा झाला कहर लोपले निति-धर्म-सत्व, अंधाराचा प्रहर घडवुनी शिवराय, जिजाऊ तप्त तेजसूर्य देई  अशी उलघडली मला आज आई अवघड जी वाट रांगड्या मर्दांना  सहज उतरुनी ती जाई, कापुनी कड्यांना ममतेचा पराक्रम हिरकणी गाजवुनी राही  अशी उलघडली मला आज आई पारतंत्र्याच्या बेडीत स्वतः अडकुनी  जागविला पुरुषार्थ लेकरांच्या मनी  आज ती स्वतंत्रदेवता, पण सहन केले किती आम्हा पाई  अशी उलघडली मला आज आई आ...

ती तिथे कागदपत्रांच्या कचाट्यात सापडली होती. ऍडमिशनसाठी सगळे ओरिजनल डॉक्युमेंटस झेरॉक्स यांच्या विळख्यात कशी बशी पिवळ्या ड्रेसची पिवळी ओढणी सांभाळत जगावेगळी कसरत करत होती. मऊ रेशमी बेभान झालेले केस सावरण्यासाठी जरा वैतागूनच मान वर केली आणि तिथेच घात झाला..... पल्सरवरुन रुबाबात येणार्‍या एका झंजावाताकडे तिची नजर खिळली आणि सगळी कागदपत्रे इतस्त पसरली... तिला काहीच कळल नाही.... तो झंझावात क्षणार्धात तिच्या जवळ येऊन स्थिरावला... बाईकवरुन उतरुन तिची कागदपत्र गोळा करुन तिच्या हातात दिली...आणि निघून गेला... तिल काहीच कळल नाही.... ती उभी होती स्तब्ध.... इतक्या वर्षात प्रथमच तिचा काळजाचा ठोका चुकला होता... पण कुणासाठी...कोण तो...काय त्याच नाव आणि हाच का तो.. अशा अनेक प्रश्नांनी ती गोंधळून गेली.  पण उत्तर कधीच मिळाली नाही. तीने बी कॉम फस्ट इयरला ऍडमिशन घेतले होते... तो.....माहित नाही... तेव्हा दिसला तो एकदा आणि शेवटचाही.... त्यानंतर मात्र तिचा काळजाचा ठोका कुणी चुकवू शकले नाही... तीन वर्ष सतत अभ्यास...घर...आणि हृदयातील तो...इतकच तिच विश्व होत... एका न...

वेबसाईटवरील चित्र पाहिले ना...नाजूकपणे फुलाची एक एक पाकळी कोणतरी खुडत बसलय...अगदी प्रेमाने...बहुतेक प्रेमासाठी. यावरुन मला एक गोष्ट आठवली..मी काँलेजला असताना आमच्या Fun Do ग्रुपमध्ये एक मित्र होता.. अक्षय खुडे....sorry. खुडे नाही कुडे. अक्षय कुडे. आम्ही त्याला खुडे म्हणायचो. अक्षरक्षः तो नावाप्रमाणे अक्षय, अखंडपणे गुलाबाचे फूल हातात घेऊन ते खुडत बसायचा. एक संपल...की दुसरं..दुसरं संपलं की तिसरं...पुढे गुलाब महागली...मग मिळेल ते फूल घ्यायच...पाने ही...चिंचेची डहाळी घेउन बसायचा खुडत खुडे. sorry कुडे. हे कर्म सुरु असताना तोंडात एकच जप...She Loves Me...She Loves Me Not....या दोन जपांच्या साक्षीने एक एक पाकळी शहीद होत होती..न जाणॊ या प्रेमाच्या हवनात किती पाकळ्या आणि पानांची आहुती गेली असेल? पण या त्याच्या तपश्चर्यचे फळ काय त्याला मिळतय...किंवा नजिकच्या काळात मिळेल असे वाटत नव्हते.  आणि त्याची ही तपश्वर्या अधिकच उग्र नी उग्र होत होती. collage मधली सगळी झाडे, झुडपे, फुल, पाने घाबरुन गेली असावीत बिचारी. आम्ही पण जाम वैतागलो होतो...एकदा त्याची "SHE" सापडू देत...अशी प...